نیلوفر آبی

نیلوفر آبی - بودیسم - ادبیات - وب

نیلوفر آبی

نیلوفر آبی - بودیسم - ادبیات - وب

ساده باشیم






به دکتر ... می گویم ، سهراب از صد بسته قرص ارلپ هم آرامش بخش تر است .باور نمی کند



ساده باشیم
ساده باشیم چه در باجه یک بانک چه در زیر درخت
کار مانیست شناسایی راز گل سرخ
کار ما شاید این است
که در افسون گل سرخ شناور باشی

درگذشت آخرین سرباز استرالیایی بازمانده از جنگ جهانی اول






کانبرا، استرالیا(واحد Reuters Life!)- آلن گریفین ،وزیر امور کهنه سربازان استرالیا روز دوشنبه خبر از در گذشت آخرین سرباز استرالیایی بازمانده از جنگ جهانی اول در سن 110 سالگی داد.

جان " جک" راس ،که کهنسالترین مرد استرالیایی نیز بود ، در حالیکه ماه مارس وارد 110 سالگی شده بود ،صبح روز چهارشنبه در حالیکه در خواب بود ، از دنیا رفت . او در زمان مرگ ، در بیمارستانی خصوصی واقع در بندیگو،ایالت ویکتوریا،بستری بود.

راس در ژانویه سال 1918 ، در حالی که 18 سال بیشتر نداشت وارد ارتش سلطنتی استرالیا شد و آموزش های خود را در واحد تلگراف بیسیم شروع کرد . اما درست 9 ماه بعد ، قبل از اینکه این آموزش ها تکمیل شود ،جنگ خاتمه یافت و در نتیجه او برای جنگیدن به خارج از مرزهای استرالیا اعزام نشد . جان راس ،کریسمس همان سال از ارتش مرخص شد.

گریفین ضمن ادای احترام به این سرباز اینطور گفت : " اقای راس ،در بحرانی ترین روزهای این کشور ،تمایل خود را برای خدمت به استرالیا و نیروهای متفقین اعلام کرد . از اینرو ما امروز از او بسیار ممنون هستیم ."

گریفین اینطور ادامه می دهد که "او در حالیکه تمامی آموزش هایش را به پایان رسانده بود و آماده اعزام به جبهه های جنگ بود ،هرگز به خارج از مرزها فرستاده نشد . "

به گفته وزیر امور کهنه سربازان ،راس آخرین کهنه سرباز بازمانده از مجموع 417000 سرباز استرالیایی است که در جنگ جهانی اول برای این کشور جنگیدند.

با شروع جنگ جهانی دوم ، جان راس بار دیگر به صورت داوطلبانه وارد سپاه دفاعی استرالیا شد . او به عنوان یک شهروند نیز تا پیش از بازنشستگی در سال 1964 در خط آهن مربوط به ملکه ویکتوریا مشغول به کار بود .

گریفین در آخر اینطور گفت که " امروز بر تمامی استرالیایی ها در هر نقطه از جهان آشکار است که یاد و خاطره کهنه سربازان این کشور برای همیشه زنده و جاوید خواهد ماند . بر ماست که به آنان اطمینان خاطر داده و بگوییم که خاطره کمک آنان به این کشور در دوران جنگ به نسل های بعدی منتقل شده است و از اینرو فداکاری اینان هرگز از یادها نخواهد رفت ."

به نقل از سایت یاهو_برگردان کسرا ارام





خارج از متن

خارج از تمامی جناح بازی ها و موضع گیری های درست واشتباه ، باید اعتراف کنیم که اگر سربازان ما در روزهای بحرانی این کشور نبودند ،امروز دیگر انتخاباتی نبود . زیبا اینجاست که هیچکدام از این حضرات حتی در سخنرانی ها و مصاحبات رادیویی وتلویزیونی خود به این نکته اشاره نمی کنند و کفتاروار با شعارهای جلف و شعاریشان! احساسات جوانان این کشور را به بازی می گیرند .

امروز وقتی با این خبر که در سایت یاهو آمده بود ،روبرو شدم ، بی اختیار به یاد جفاهایی افتادم که این دولتمردان در حق کهنه سربازان این کشور روا داشته اند . سربازانی که هم در دهه 60 مظلوم بودند و هم امروز .

Free Hugs


Free Hugs




جنبش مربوط به گروهی از آدمهاست که از سال 2004 در بعضی از نقاط عمومی شهر مثلا در یک خیابان شلوغ یا یک پارک می ایستند و پلاکاردی به دست می گیرند که روی آن نوشته شده آغوش رایگان .
آنها هر که را که خودش مایل باشد، به آغوش می کشند تا حس کند کسی در این دنیا او را دوست دارد
«جنبش آغوش رایگان» که از چهارشنبه سیام ژوئن سال 2004 آغاز شده، بر اساس یک فکر ساده شکل گرفته و هر چهارشنبه تکرار میشود.
هر کسی میتواند با مهربانی دیگران را در آغوش بگیرد و آغازگر روزی خوش برایش باشد. «جنبش آغوش رایگان» گستره وسیعی دارد. اینکه افراد بتواند امید هم به زندگی را کمی بیشتر کنند. اینکه در این دنیا غریبهها زیاد هم بد نیستند. همچنین با اینکار مردم به هم نزدیکتر میشوند و لحظات شادشان را با هم قسمت میکنند تا دنیا جای بهتری به نظر برسد


free hugs campaign

Rebel Against God












خدا رو به آدم کرد و با صدایی گرفته گفت :

ای آدم تو را درد باید
درد را حنجره
حنجره را فریاد
آزادی از هم اینک بر هرعصیان

تابلوی شام آخر - بررسی یکی از نقاشی های داوینچی

شام آخر نقاشی است که توسط داوینچی در بین سالهای 1496 تا 1498 در سالن نهارخوری کلیسای دومینیکن سانتا ماریا کشیده شد . این نقاشی به صورت ازمایشی بر روی دیوار گچی نا مرطوب ، بر خلاف نقاشی بر روی دیوار ترکه در آن رنگ با گچ مرطوب ترکیب می شود ، کشیده شد . اما گذشت زمان نشان داد که این نوع نقاشی دوام چندانی ندارد . حتی پیش از تمام شدن کار نقاشی ، رنگ های روی دیوار مرتب پوسته پوسته می شدند و داوینچی مجبور بود آنها را دوباره بکشد . در طول سالیان متمادی، شام آخر مرتب فرو ریخته و دوباره پس از تخریب به حالت اول در امده است .امروز وقتی به این نقاشی نگاه می کنیم ، در حقیقت با نقاشی ای روبرو هستیم که تفاوت زیادی با شکل اولیه اش دارد .


ادامه مطلب ...